اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
دوشنبه ۱۱ شهريور ۱٣٨۷ – ۱ سپتامبر ۲۰۰٨
اینکه امیرانتظام میگوید «شاید ازنظرخودشان صادقانه هم انتقاد کردند» اصلا درست نیست. کسی که به مفهوم صداقت باوروایمان نداشت چگونه میتواند «صادقانه» سخن بگوید، مگراین که مدعای آن باشد به تزویر وریا، برحسب فضا و آب و هوای روز که شیوهی سیاستمداران است. این پیر سنگدل کینه توز در قبای روحانی، یک سیاسمدار مستبد بدوی بود که با بیرحمی تمام هزاران زن و مرد ایرانی رادرزندان های مخوف حلق آویز کرد. بازیگر ماهری که در کسوت امام سرسجاده می نشست. به موقع اشگ میریخت. با محاسن یک دست سفید دل های پرتآلم را به درد میآورد ازچشم های همیشه گریان مردم اشگ میگرفت.با شورحسینی افکار مهارشدهی مردم را به خود جذب میکرد. وقتی هم که فریاد کشید «من میزنم توی دهن این دولت، خودم دولت تعیین میکنم.»، ازآنسوی چهرهی سیاسی ، تیکه ای از خشونت و کینهی خود را به نمایش میگذاشت.
در رهگذر حوادث هولناک، ملت ایران با همه بدبختی ها شانس آورد که ایشان زود به لقاءالله پیوستند. آمده بود خاک ایران را به توبره بکشد و ناکامیهای توحش عرب بدوی را درخاندان مجوسان به کمال برساند. اینکه خیل دست پروردگان او دختران و زنان مسلمان ایران را دربازار برده فروشان عرب دبی و قطر و … به اجنبی ها وامیگذارند بخشی از آمال و آرزوهای نهفته شان بود که وارثان برحقش به اجرا درآورده اند.
امیرانتظام که آسیب پذیریِ این معضل فرهنگی را به درستی درک کرده میگوید:
«مسئلهی فرهنگ، مسئله ای نیست که بتوان یک یا دوساله و حتا با گذشت یک نسل حلش کرد. بلکه مسئله این است که نسل ها طول میکشد. به شرطی که رژیم واداره کنندهی مملکت درکارهای خود صادق باشد.» ص ۱۵۶
انتقاد ازرژِیم قبلی درسخنان امیرانتظام، آمیخته ای با دیدگاه های مذهبی ایشان است. ولی انگیزهی مخالفتش با رژیم اسلامی را، ازنظرسلب قدرت ازایشان وگروهِ همفکرانش دیدن خطاست. اساس مخالفت از آنجا شروع شده که باتصمیم آقای خمینی، دین وارد سیاست شد ودینمداران درمسندامورکشورداری تکیه زدند. – چیزی که آقای بازرگان، درطول سال ها مبارزه اش، ازرژِیم و دولت ها میخواستند.- ابتکارلایحهی انحلال مجلس خبرگان، علل مخالفت امیرانتظام با رژِیم اسلامی را توضیح میدهد. به ویژه عدم قاطعیت آقای بازرگان وتوهٌم انفعالی که به حکومت اسلامی داشتند، درهمان ماههای نخست دولت موقت، برای سنتگرایان روشن شد. تردید و تزلزل های بعدی دولت، رقبارا هشیارتروجریتر کرد. حادثهی گروگانگیری فرصت مناسبی شد برای آقای خمینی که مهندس بازرگان را هم کناربزند. رهائی ازشر وچنگال مزاحمین، از مدتی پیش شروع شده بود. دررهگذر این تحولات، اتهام جاسوسی امیرانتظام شکل گرفت.